Explain the concept of genetic rescue in wildlife conservation. How is it being proposed to help tiger conservation in India
Introduction: Genetic rescue is a conservation strategy used to mitigate the negative effects of inbreeding in small or isolated populations. It involves the introduction of genetic material from outside the population to enhance genetic diversity, which can help improve the health, reproductive success, and long-term survival of endangered species. This process is particularly crucial for species facing population bottlenecks, genetic drift, or loss of genetic variation due to isolation or low numbers.
Concept and Mechanism:
- Inbreeding Depression: In small populations, individuals often share common ancestors, which leads to inbreeding. This results in reduced fitness, including lower fertility rates, higher susceptibility to diseases, and lower survival rates among offspring.
- Genetic Diversity: Introducing new genetic material from a closely related but genetically distinct population can increase genetic variation, reducing the risks of inbreeding depression. This can improve the overall health and adaptive capacity of the population.
- Hybridization: In some cases, the introduction of genetic material from a related species or subspecies may also be considered. However, this must be carefully managed to avoid genetic contamination and loss of unique genetic traits of the species.
Genetic Rescue for Tiger Conservation in India: India’s tiger population, which has been a conservation success story, faces challenges from a reduced gene pool, primarily due to habitat fragmentation and poaching. The concept of genetic rescue has been proposed as a potential solution to ensure the long-term survival of the tiger population.
Example and Application:
- Population Bottleneck: The Bengal tiger population in India has been affected by habitat fragmentation and poaching. Smaller, isolated tiger populations in certain areas suffer from inbreeding, leading to genetic bottlenecks. This can result in lower reproductive success and greater vulnerability to disease outbreaks.
- Translocation and Gene Flow: A proposed strategy to counter this issue involves the translocation of tigers from genetically diverse populations to areas with isolated and inbred populations. For instance, tigers from the Sunderbans or other healthy tiger reserves in India may be introduced into other regions where the gene pool is limited, such as in the Satpura or Achanakmar reserves. This genetic flow can help rejuvenate the inbred populations and improve their chances of survival in the long run.
- Global Examples and Success: Global studies have shown that genetic rescue has been successful in other species. For instance, the introduction of new genetic material into the Florida panther population in the United States helped to boost the population’s genetic diversity and improve overall fitness. Similarly, efforts to introduce tigers from other regions within India, or even from other countries in Southeast Asia, could enhance the genetic diversity of India’s tiger populations.
Challenges and Considerations:
- Ecological Suitability: Introducing tigers from different regions must be done cautiously to avoid disrupting the local ecosystem. The behavior, diet, and habitat preferences of the introduced tigers should be compatible with the local environment.
- Conservation Ethics: There are ethical considerations regarding the introduction of tigers from other populations. The new tigers must not carry diseases or parasites that could harm local wildlife.
- Long-term Monitoring: Any translocation effort requires extensive monitoring to ensure the success of the genetic rescue strategy. This includes studying the tigers’ breeding success, health, and survival in their new environment.
Conclusion: Genetic rescue holds significant potential for enhancing the genetic diversity of India’s tiger population, ensuring their long-term survival in the wild. While it offers hope for endangered species like the tiger, it must be carefully planned and implemented to avoid unintended ecological consequences. The success of such strategies will depend on the continuous monitoring of both the genetic and ecological health of the translocated populations, ultimately contributing to the broader goal of wildlife conservation.
TAMIL VERSION
அறிமுகம்:மரபணு மீட்பு என்பது சிறிய அல்லது தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மக்களில் இனப்பெருக்கத்தின் எதிர்மறையான விளைவுகளைத் தணிக்கப் பயன்படும் ஒரு பாதுகாப்பு உத்தி ஆகும். இது மரபணு வேறுபாட்டை மேம்படுத்துவதற்காக மக்கள்தொகைக்கு வெளியே இருந்து மரபணுப் பொருட்களை அறிமுகப்படுத்துவதை உள்ளடக்கியது, இது ஆபத்தான உயிரினங்களின் ஆரோக்கியம், இனப்பெருக்க வெற்றி மற்றும் நீண்ட கால உயிர்வாழ்வை மேம்படுத்த உதவும். மக்கள்தொகை இடையூறுகள், மரபணு சறுக்கல் அல்லது தனிமைப்படுத்தல் அல்லது குறைந்த எண்ணிக்கையால் மரபணு மாறுபாட்டின் இழப்பை எதிர்கொள்ளும் இனங்களுக்கு இந்த செயல்முறை மிகவும் முக்கியமானது.
கருத்து மற்றும் பொறிமுறை:
- இனவிருத்தி மனச்சோர்வு: சிறிய மக்கள்தொகையில், தனிநபர்கள் பெரும்பாலும் பொதுவான மூதாதையர்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள், இது இனப்பெருக்கத்திற்கு வழிவகுக்கிறது. இது குறைவான கருவுறுதல் விகிதங்கள், நோய்களுக்கு அதிக உணர்திறன் மற்றும் சந்ததியினரிடையே குறைந்த உயிர்வாழ்வு விகிதங்கள் உட்பட குறைவான உடற்தகுதியை ஏற்படுத்துகிறது.
- மரபணு வேறுபாடு: நெருங்கிய தொடர்புடைய ஆனால் மரபணு ரீதியாக வேறுபட்ட மக்கள்தொகையில் இருந்து புதிய மரபணுப் பொருளை அறிமுகப்படுத்துவது மரபணு மாறுபாட்டை அதிகரிக்கலாம், மனச்சோர்வை இனப்பெருக்கம் செய்யும் அபாயங்களைக் குறைக்கலாம். இதன் மூலம் மக்களின் ஒட்டுமொத்த ஆரோக்கியம் மற்றும் தகவமைப்பு திறனை மேம்படுத்த முடியும்.
- கலப்பினம்: சில சந்தர்ப்பங்களில், தொடர்புடைய இனங்கள் அல்லது கிளையினங்களில் இருந்து மரபணுப் பொருளை அறிமுகப்படுத்துவதும் பரிசீலிக்கப்படலாம். இருப்பினும், மரபணு மாசுபாடு மற்றும் இனங்களின் தனித்துவமான மரபணு பண்புகளை இழப்பதைத் தவிர்க்க இது கவனமாக நிர்வகிக்கப்பட வேண்டும்.
இந்தியாவில் புலி பாதுகாப்புக்கான மரபணு மீட்பு:பாதுகாப்பு வெற்றிக் கதையாக விளங்கும் இந்தியாவின் புலிகளின் எண்ணிக்கை, குறைக்கப்பட்ட மரபணுக் குழுவிலிருந்து சவால்களை எதிர்கொள்கிறது, முதன்மையாக வாழ்விடத் துண்டுகள் மற்றும் வேட்டையாடுதல் காரணமாக. புலிகளின் நீண்ட கால உயிர்வாழ்வை உறுதி செய்வதற்கான சாத்தியமான தீர்வாக மரபணு மீட்பு என்ற கருத்து முன்மொழியப்பட்டது.
எடுத்துக்காட்டு மற்றும் பயன்பாடு:
- மக்கள்தொகை இடையூறு: இந்தியாவில் வங்காளப் புலிகளின் எண்ணிக்கை வாழ்விடப் பிரிவினை மற்றும் வேட்டையாடுதல் ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. சில பகுதிகளில் உள்ள சிறிய, தனிமைப்படுத்தப்பட்ட புலிகள் இனவிருத்தியால் பாதிக்கப்படுகின்றன, இது மரபணு சிக்கல்களுக்கு வழிவகுக்கிறது. இது குறைந்த இனப்பெருக்க வெற்றி மற்றும் நோய் வெடிப்புகளுக்கு அதிக பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.
- இடமாற்றம் மற்றும் மரபணு ஓட்டம்: இந்த சிக்கலை எதிர்கொள்வதற்கான முன்மொழியப்பட்ட உத்தியானது, மரபணு ரீதியாக வேறுபட்ட மக்கள்தொகையிலிருந்து தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் இனவிருத்தி மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகளுக்கு புலிகளை இடமாற்றம் செய்வதை உள்ளடக்கியது. உதாரணமாக, சுந்தர்பன்ஸ் அல்லது இந்தியாவில் உள்ள மற்ற ஆரோக்கியமான புலிகள் காப்பகங்களில் இருந்து வரும் புலிகள், சத்புரா அல்லது அச்சனக்மர் காப்பகங்கள் போன்ற மரபணுக் குளம் குறைவாக உள்ள பிற பகுதிகளில் அறிமுகப்படுத்தப்படலாம். இந்த மரபியல் ஓட்டமானது, இனவிருத்தி மக்களைப் புத்துயிர் பெறச் செய்யவும், நீண்ட காலத்திற்கு உயிர்வாழ்வதற்கான வாய்ப்புகளை மேம்படுத்தவும் உதவும்.
- உலகளாவிய எடுத்துக்காட்டுகள் மற்றும் வெற்றி: மரபணு மீட்பு மற்ற உயிரினங்களில் வெற்றிகரமாக இருப்பதாக உலகளாவிய ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. உதாரணமாக, அமெரிக்காவில் புளோரிடா பாந்தர் மக்கள்தொகையில் புதிய மரபணுப் பொருள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது, மக்கள்தொகையின் மரபணு வேறுபாட்டை அதிகரிக்கவும் ஒட்டுமொத்த உடற்தகுதியை மேம்படுத்தவும் உதவியது. இதேபோல், இந்தியாவிற்குள் உள்ள பிற பகுதிகளிலிருந்தும் அல்லது தென்கிழக்கு ஆசியாவில் உள்ள பிற நாடுகளிலிருந்தும் புலிகளை அறிமுகப்படுத்தும் முயற்சிகள் இந்தியாவின் புலிகளின் எண்ணிக்கையின் மரபணு வேறுபாட்டை மேம்படுத்தலாம்.
சவால்கள் மற்றும் பரிசீலனைகள்:
- சூழலியல் பொருத்தம்: உள்ளூர் சுற்றுச்சூழலுக்கு இடையூறு ஏற்படாமல் இருக்க, பல்வேறு பகுதிகளில் இருந்து புலிகளை அறிமுகப்படுத்துவது எச்சரிக்கையுடன் செய்யப்பட வேண்டும். அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட புலிகளின் நடத்தை, உணவு மற்றும் வாழ்விட விருப்பங்கள் உள்ளூர் சூழலுடன் இணக்கமாக இருக்க வேண்டும்.
- பாதுகாப்பு நெறிமுறைகள்: மற்ற மக்கள்தொகையில் இருந்து புலிகளை அறிமுகப்படுத்துவது தொடர்பாக நெறிமுறைக் கருத்தாய்வுகள் உள்ளன. புதிய புலிகள் உள்ளூர் வனவிலங்குகளுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் நோய்களையோ அல்லது ஒட்டுண்ணிகளையோ கொண்டு செல்லக்கூடாது.
- நீண்ட கால கண்காணிப்பு: மரபணு மீட்பு உத்தியின் வெற்றியை உறுதிசெய்ய எந்த இடமாற்ற முயற்சிக்கும் விரிவான கண்காணிப்பு தேவைப்படுகிறது. புலிகளின் இனப்பெருக்க வெற்றி, ஆரோக்கியம் மற்றும் அவற்றின் புதிய சூழலில் உயிர்வாழ்வது ஆகியவை இதில் அடங்கும்.
முடிவு:மரபணு மீட்பு இந்தியாவின் புலிகளின் எண்ணிக்கையின் மரபணு வேறுபாட்டை மேம்படுத்துவதற்கு குறிப்பிடத்தக்க ஆற்றலைக் கொண்டுள்ளது, காடுகளில் அவற்றின் நீண்டகால உயிர்வாழ்வை உறுதி செய்கிறது. புலி போன்ற அழிந்து வரும் உயிரினங்களுக்கு இது நம்பிக்கையை அளிக்கும் அதே வேளையில், எதிர்பாராத சுற்றுச்சூழல் விளைவுகளைத் தவிர்க்க கவனமாக திட்டமிடப்பட்டு செயல்படுத்தப்பட வேண்டும். இத்தகைய உத்திகளின் வெற்றியானது, இடமாற்றம் செய்யப்பட்ட மக்கள்தொகையின் மரபணு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் ஆரோக்கியம் இரண்டையும் தொடர்ந்து கண்காணிப்பதைச் சார்ந்தது, இறுதியில் வனவிலங்கு பாதுகாப்பின் பரந்த குறிக்கோளுக்கு பங்களிக்கிறது.
