Explain the concept of Bodhicitta in Buddhism. How does it relate to compassion and enlightenment?
Introduction:
Buddhism, a spiritual philosophy founded by Siddhartha Gautama (the Buddha), emphasizes the liberation of beings from suffering. In Mahayana Buddhism, the concept of Bodhicitta is central to this path. It reflects the altruistic intention to attain enlightenment for the benefit of all sentient beings.
Meaning of Bodhicitta:
- The term Bodhicitta is derived from Sanskrit:
- ‘Bodhi’ means enlightenment or awakening.
- ‘Citta’ means mind, heart, or intention.
- Hence, Bodhicitta is the “mind of enlightenment” — the compassionate aspiration to achieve Buddhahood to help others.
Types of Bodhicitta:
| Type | Description |
| Relative Bodhicitta | Concerned with everyday thoughts and compassionate actions to help others (e.g., charity, moral conduct, patience). |
| Absolute Bodhicitta | Refers to the direct realization of emptiness (Shunyata) — the ultimate nature of reality beyond ego and attachment. |
Bodhicitta and Compassion:
- Compassion (Karuna) is the emotional basis of Bodhicitta.
- A Bodhisattva, one who cultivates Bodhicitta, willingly delays their own final enlightenment to serve and liberate all beings from suffering.
- Example: Avalokiteshvara (Chenrezig), a revered Bodhisattva in Mahayana Buddhism, embodies infinite compassion and vows never to rest until all beings are free from suffering.
Bodhicitta and Enlightenment:
- Enlightenment (Bodhi) in Buddhism is not just personal liberation (as in the Theravāda ideal of the Arhat), but the ability to help others awaken.
- Bodhicitta is the motivational force that transforms an ordinary practitioner into a Bodhisattva.
- It guides one to cultivate the Six Perfections (Paramitas): Generosity, Morality, Patience, Effort, Meditation, and Wisdom — essential steps toward enlightenment.
Example of Bodhicitta in Practice:
- Shantideva, a famous 8th-century Indian monk and author of Bodhicaryavatara (Guide to the Bodhisattva’s Way of Life), expressed:
“May I be the doctor and the medicine and may I be the nurse for all sick beings in the world until everyone is healed.”
- This reflects the selfless nature of Bodhicitta — seeing oneself as a tool for universal well-being.
Significance in Mahayana Buddhism:
- Bodhicitta marks the beginning of the Bodhisattva path.
- It emphasizes universal compassion, ethical living, and interconnectedness of all beings.
- It aligns with the Mahayana ideal of collective liberation rather than individual salvation.
Conclusion:
Bodhicitta is not merely a philosophical idea but a practical and emotional commitment in Mahayana Buddhism. It serves as a bridge between compassion (Karuna) and enlightenment (Bodhi). Cultivating Bodhicitta transforms spiritual practice into a selfless mission for the welfare of all beings, making it a cornerstone of Buddhist ethical and spiritual life.
TAMIL VERSION
புத்த மதத்தில் போதிசித்தா கருத்து
அறிமுகம்
புத்த மதம், சித்தார்த்த கௌதமரால் (புத்தர்) நிறுவப்பட்ட ஒரு ஆன்மீக தத்துவம், உயிரினங்களை துன்பத்திலிருந்து விடுவிப்பதை வலியுறுத்துகிறது. மஹாயான புத்த மதத்தில், போதிசித்தா என்பது இந்தப் பாதையில் மையமான கருத்தாகும். இது அனைத்து உணர்வு உயிரினங்களின் நன்மைக்காக விழிப்புணர்வை (அறிவொளி) அடையும் அல்ட்ரூயிஸ்டிக் (பிறர்நல) நோக்கத்தை பிரதிபலிக்கிறது.
போதிசித்தாவின் பொருள்
• போதிசித்தா என்ற சொல் சமஸ்கிருதத்திலிருந்து உருவானது:
o ‘போதி’ என்றால் விழிப்புணர்வு அல்லது அறிவொளி.
o ‘சித்தா’ என்றால் மனம், இதயம், அல்லது நோக்கம்.
• எனவே, போதிசித்தா என்பது “விழிப்புணர்வின் மனம்” — புத்தத்துவத்தை அடையவும், மற்றவர்களுக்கு உதவவும் உள்ள இரக்கமுள்ள ஆசை.
போதிசித்தாவின் வகைகள்
| வகை | விளக்கம் |
| உறவு போதிசித்தா | மற்றவர்களுக்கு உதவுவதற்காக அன்றாட எண்ணங்கள் மற்றும் இரக்கமுள்ள செயல்களுடன் தொடர்புடையது (எ.கா., தர்மம், ஒழுக்க நடத்தை, பொறுமை). |
| முழுமையான போதிசித்தா | வெறுமை (சூன்யதா) எனும் இறுதி யதார்த்தத்தின் நேரடி உணர்தலை குறிக்கிறது — அகங்காரம் மற்றும் பற்றுதலுக்கு அப்பாற்பட்ட இயல்பு. |
போதிசித்தாவும் இரக்கமும்
• இரக்கம் (கருணை) என்பது போதிசித்தாவின் உணர்ச்சி அடிப்படையாகும்.
• போதிசித்தாவை வளர்க்கும் ஒரு போதிசத்துவர், அனைத்து உயிரினங்களையும் துன்பத்திலிருந்து விடுவிக்கும் வரை தனது இறுதி விழிப்புணர்வை தாமாக தாமதிக்கிறார்.
• உதாரணம்: மஹாயான புத்த மதத்தில் மதிக்கப்படும் போதிசத்துவரான அவலோகிதேஸ்வரர் (சென்ரேசிக்), எல்லையற்ற இரக்கத்தை உருவகப்படுத்துகிறார் மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களும் துன்பத்திலிருந்து விடுபடும் வரை ஓய்வெடுக்க மாட்டேன் என உறுதிமொழிகிறார்.
போதிசித்தாவும் விழிப்புணர்வும்
• புத்த மதத்தில் விழிப்புணர்வு (போதி) என்பது தனிப்பட்ட விடுதலை மட்டுமல்ல (தேரவாதத்தின் அர்ஹத் இலட்சியம் போல), மற்றவர்களையும் விழிப்புணர்வை அடைய உதவும் திறனாகும்.
• போதிசித்தா என்பது ஒரு சாதாரண பயிற்சியாளரை போதிசத்துவராக மாற்றும் உந்து சக்தியாகும்.
• இது ஆறு பரிபூரணங்களை (பரமிதாக்கள்) வளர்க்க வழிகாட்டுகிறது: தாராளமாக இருத்தல், ஒழுக்கம், பொறுமை, முயற்சி, தியானம், மற்றும் ஞானம் — விழிப்புணர்வை நோக்கிய அத்தியாவசிய படிகள்.
போதிசித்தாவின் நடைமுறை உதாரணம்
• 8ஆம் நூற்றாண்டு இந்திய துறவியும், போதிசர்யாவதார (போதிசத்துவரின் வாழ்க்கை வழி) என்ற நூலின் ஆசிரியருமான சாந்திதேவர் கூறினார்:
“நான் மருத்துவராகவும், மருந்தாகவும், உலகில் உள்ள அனைத்து நோயுற்ற உயிரினங்களுக்கு செவிலியராகவும் இருக்கட்டும், எல்லோரும் குணமடையும் வரை.”
• இது போதிசித்தாவின் புனிதமற்ற தன்மையை பிரதிபலிக்கிறது — தன்னை உலகளாவிய நலனுக்கான கருவியாக கருதுவது.
மஹாயான புத்த மதத்தில் முக்கியத்துவம்
• போதிசத்துவ பாதையின் தொடக்கத்தை போதிசித்தா குறிக்கிறது.
• இது உலகளாவிய இரக்கம், ஒழுக்கமான வாழ்க்கை, மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களின் ஒன்றோடொன்று இணைந்த தன்மையை வலியுறுத்துகிறது.
• இது தனிப்பட்ட முக்திக்கு பதிலாக கூட்டு விடுதலையை மஹாயான இலட்சியமாக சீரமைக்கிறது.
முடிவுரை
போதிசித்தா என்பது ஒரு தத்துவ கருத்து மட்டுமல்ல, மஹாயான புத்த மதத்தில் ஒரு நடைமுறை மற்றும் உணர்ச்சிபூர்வமான உறுதிப்பாடாகும். இது இரக்கம் (கருணை) மற்றும் விழிப்புணர்வு (போதி) இடையே ஒரு பாலமாக செயல்படுகிறது. போதிசித்தாவை வளர்ப்பது ஆன்மீக பயிற்சியை அனைத்து உயிரினங்களின் நலனுக்காக ஒரு புனிதமற்ற பணியாக மாற்றுகிறது, இது புத்த மத ஒழுக்க மற்றும் ஆன்மீக வாழ்க்கையின் மூலக்கல்லாக அமைகிறது.
